Η περιουσία ενός λαού είναι αναμφισβήτητα η παιδεία του. Και ο μέγιστος δείκτης του πολιτισμού του είναι η υγεία. Μπροστά στη νέα χιλιετία και με δεδομένες τις τεράστιες αλλαγές που επήλθαν στον παγκόσμιο χάρτη, αυτά τα βασικά κοινωνικά αγαθά παραμένουν υποχρέωση του κάθε αξιόπιστου κράτους προς τους πολίτες του. Οι πολίτες αυτής της χώρας, ανοχύρωτοι πάντα, βρίσκονται παραδομένοι ολοένα και περισσότερο σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που έχουν σπεύσει να αναπληρώσουν την έλλειψη του κράτους.
Οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία τις δεκαετίες ’80 και ’90 αντί να επεκταθούν και να επικαιροποιηθούν, απαξιώθηκαν με αποτέλεσμα το εκπαιδευτικό σύστημα να καταρρεύσει. Η υποχρηματοδότηση, ο αυταρχισμός, οι αποσπασματικές και αλληλοσυγκρουόμενες ρυθμίσεις, οι τυφλές συγκρούσεις με τους φορείς της εκπαίδευσης, η πολιτική με την προσοχή στραμμένη στο χθες και τα συμφέροντα των λίγων οδήγησαν το όλο σύστημα σε σήψη.
Στην υγεία τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.
Το ΕΣΥ εγκαταλείφθηκε, οι προσλήψεις νοσηλευτών ξεχάστηκαν, η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε, τα χρέη των νοσοκομείων έφτασαν σε δυσθεώρητα ύψη. Το δημόσιο σύστημα υγείας νοσεί βαριά και η απειλή για τη βιωσιμότητά του είναι πολύ σοβαρή. Οι ιδιωτικές δαπάνες των Ελλήνων για την υγεία τους είναι οι υψηλότερες από όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Ουσιαστικά έχει αναιρεθεί η βασική έννοια του ΕΣΥ που είναι η δωρεάν παροχή περίθαλψης.
Η κοινωνική ασφάλιση δέχτηκε και δέχεται καίρια χτυπήματα. Οι περικοπές των συντάξεων, οι αυξήσεις των ορίων ηλικίας, η εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών – γυναικών, οδηγούν τη χώρα σε έλλειψη στην παραγωγική και κοινωνική απομόνωση. Ο εργαζόμενος παραμένει ανοχύρωτος κουρασμένος να συμβάλει επί χρόνια σε ένα σύστημα που δεν τον σέβεται.
Είναι καιρός η παιδεία να έχει τον προυπολογισμό που της αξίζει. Η δημόσια δωρεάν παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό που χρειάζεται η χώρα. Ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα απελευθερωμένο από τα δεσμά του κρατισμού και της γραφειοκρατίας, ανοιχτό στη δημιουργία, στην ελεύθερη σκέψη και τις τεχνολογίες μπορεί να οδηγήσει στην νέα εποχή. Η ποιότητα στην αξιολόγηση, οι σύγχρονες υποδομές στο σχολείο και το πανεπιστήμιο θα είναι δύναμη ανάπτυξης και η σημαντική σύνδεση των σπουδών με την παραγωγή. Η υψηλού επιπέδου παιδεία είναι εργαλείο κοινωνικής συνοχής, παράγει ενημερωμένους ικανούς προβληματισμένους πολίτες.
Για την υγεία το πρώτο στοίχημα είναι η ανασυγκρότηση του ΕΣΥ. Η πρωτοβάθμια παροχή υπηρεσιών υγείας θα αποσυμφορήσει τα νοσοκομεία και θα φέρει τον ιατρό στην θέση που πρέπει να βρίσκεται. Αυτή δίπλα στον πολίτη. Η εφαρμογή σύγχρονων πολιτικών σε επί μέρους θέματα, όπως το φάρμακο (για την αντιμετώπιση της πολυφαρμακίας και τον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης), εξειδικευμένων στρατηγικών για τους βασικότερους παράγοντες που προσδιορίζουν την υγεία (κάπνισμα, διατροφή, άσκηση, αλκοόλ κλπ.) και προληπτικών μεθόδων και εξετάσεων (δωρεάν υποχρεωτικοί εμβολιασμοί για όλο τον πληθυσμό κλπ.) πρέπει συνοδευτεί με γενναία χρηματοδότηση και αύξηση των θέσεων εργασίας στον τομέα της υγείας.
Ο αναδιανεμητικός, καθολικός και δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος αποτελούν τις σταθερές για την βιωσιμότητά του. Πρέπει να προστατευθεί η χρηματοδότηση των ταμείων και η καταβολή των συντάξεων. Τα ταμεία χρειάζεται πια να δίνουν διαφανή εικόνα της διαχείρισης των οικονομικών τους. Ο ασφαλισμένος θέλει και πρέπει να ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου